به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، حجت الاسلام علی تقی زاده، در دومین نشست هم‌اندیشی «بازگشت به قرآن و راهکار حل مسائل سیاسی اجتماعی مسلمین» که با حضور قرآنیان شیعه و اهل سنت در سازمان دارالقرآن الکریم برگزار شد، بیان کرد: برای تحقق وحدت باید سراغ ایده‌های عملیاتی رویم. پیامبر اسلام در ابتدا با جریان‌هایی روبرو بودند که مدعی جریان دینی بودند و فرای دعوت به اشتراکات در فضای قرآنی دعوت به حل مسائل مشترک بسیار پررنگ است. امروز جامعه اسلامی با چالش‌های متنوعی روبرو است مثل مسئله عفاف و حجاب که حاکمیت تشنه راه‌حل‌های دینی برای حل این مسائل است. قرآن منبع مورد قبول همه مذاهب اسلامی دارای بحث‌های روشنی در این مسائل است. مسائلی همچون ربا و خلق پول و ... که می‌تواند موضوع صحبت‌های جدی بین جمع‌های نخبگانی شیعه و اهل سنت باشد. مسائل مشترک جامعه اسلامی باید محور گفتگوی نخبگان مذاهب اسلامی قرار گیرد. همچنین صحبت بر روی وظایف و مأموریت‌های مشترک نیز می‌تواند محور گفتگو و تعامل و همکاری قرار گیرد. مثل مسئله فلسطین که همگی جزء وظایف خود می‌دانند ولی همکاری درستی شکل نگرفته است. اساس نظام اسلامی برای اقامه صلوه و ایتاء زکوه بوده است که َ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاة ... می‌شود در این وظایف مشترک گره‌های واقعی بین مذاهب اسلامی به خصوص در لایه اهل فکر و علما ایجاد کرد. هویت مذهبی فقهی که برای هر دو جریان بوجود آمده است در برخی مواقع نیاز به مانع‌زدایی دارد. هر دو فقه باید رنگ بیشتری از قرآن بگیرند و در مسائل و وظایف مشترک به ادبیات مشترک علمی برسیم.
در ادامه حجت الاسلام سیفایی با ابراز خوشحالی در حضور در این جمع به لزوم رویکرد قرآنی برای حل مسائل امروز امت اسلامی پرداختند و گفتند: ما باید مسائلمان را از قرآن بگیریم. باید ببینیم قرآن چه چیزهایی را مسئله می‌داند نه اینکه خودمان مسئله‌تراشی کنیم. اولویت‌های ما باید با قرآن تنظیم گردد.
در ادامه آخوند خلیقی رئیس موسسه ام الابرار، دبیر شورای هماهنگی و اجرایی سند چشم انداز قرآنی شهرستان آق قلا از علمای اهل سنت گلستان به ایراد سخنان پرداختند و بعد از تشکر بیان کردند: وقتی از مالزی و سوریه فارغ التحصیل شدیم به ایران برگشتیم، از ما خواسته شد که برای خواهران کار قرآنی بکنیم. در منطقه ما برای خواهران کار قرآنی کمی انجام شده است و الحمدلله امروز دارالقرآنی داریم که ۲۵۰۰متر زیربناء دارد و مردمی اداره می‌شود. ۵۰ کادر آموزشی داریم و ۱۳۰۰نفر قرآن‌آموز داریم. تقاضای ما این است که بیشتر به فرهنگ قرآنی اهمیت داده شود و حمایت‌ّهای مالی بیشتری صورت گیرد.
در ادامه حجت الاسلام امین اسد پور، مسئول اندیشکده ضحی، با اشاره به اینکه پاسخ اصلی به پرسش این نشست، خود ایده بازگشت به قرآن است، افزود: شعار بازگشت به قرآن زمانی در تمدن اسلامی ما مطرح شد که هم در ایران دولت صفوی فروپاشید و هم امپراطوری ابرقدرت عثمانی رو به زوال بود. زمانی که در اوج انحطاط تمدنی بودیم سید جمال ایده بازگشت به قرآن را مطرح کرد و آن را زبان مشترک تمام امت اسلام بیان کرد. منتهی بعد از سید جمال با اینکه حرکت قرآنی خوبی در روشنفکران مسلمان آغاز شد ولی با موانعی برخورد کردیم. یکی از این موانع، ساختارهای دانشی شکل‌گرفته تاریخی ما است که مقاومت داشتند در برابر ایده بازگشت به قرآن. هم جریان اهل حدیث در اهل سنت و هم جریان اخباری‌گری در شیعه! روشنفکران کشورهای مختلف که احیاگر گفتمان تفسیر قرآن بودند همیشه مورد اتهام وهابی‌گری قرار گرفتند. ما باید ساختارهای علمی خود در فقه و اصول و فلسفه و عرفان را به قرآن نزدیک کنیم و ادبیات قرآنی را محور قرار دهیم. این کار زیربنای اصلاحات می‌شود. بدون این، کار جلو نمی‌رود.
وی افزود: تحول ساختارهای دانشی مهمترین قسمت است ولی نباید به همین اکتفا کرد و باید با همین ظهور اولیه قرآن تخاطب عمومی با جامعه را محور قرار دهیم. همین تخاطب اجتماعی با عموم مردم جامعه با محوریت کرامت انسان راه اصلی است. اگر کرامت و انسان‌محوری را محور تخاطب اجتماعی خود قرار دهیم می‌توانیم به سمت حل مسائل سیاسی اجتماعی حرکت کنیم. برداشت‌های سطحی و عمل‌زدگی‌های افراطی مانع حرکت خواهد شد. باید این چرخه را تکمیل کنیم. عقلانیتی تولید شود که بسط اجتماعی پیدا کند و گفتمان عمومی شکل گیرد. این صحبت‌ها شعارها و آرمان‌های دور از دسترس نیست. ما در انقلاب اسلامی در سطح کنش اجتماعی وسیعی توانستیم این حرکت را رقم بزنیم.
مسئول اندیشکده ضحی در ادامه گفت: اگر بازگشت به قرآنی می‌خواهد اتفاق بیفتد نیازمند یک درک جامع از منظومه معارف قرآنی است. ما باید نگاه جامعی به قرآن داشته باشیم و سهم هر یک از مسائل و موضوعات را در این منظومه نسبت به هم پیدا کنیم. آن وقت تشنگی بشریت عاری شده از معنای زندگی را قرآن به خوبی رفع خواهد کرد. مواجهه معرفتی با حقیقت هستی است که کار را جلو می‌برد. درصد زیادی از قرآن درک معرفتی از انسان و خدا و آخرت و زندگی و ... است. مرگ‌آگاهی و ضریب معاد در آیات قرآن، کجای زندگی ما قرار گرفته است؟ این معاد برای انسان خالی شده از هویت، معنابخشی بسیاری دارد. همه متفکرین انقلاب اسلامی مثل امام و آقا و ... از همین جهان‌بینی توحیدی قرآنی شروع کرده‌اند.
وی افزود: کدام مسئله واقعا مسئله است و کدام اصلا نباید چالش و مسئله ما باشد؟ این را منظومه معارف قرآنی مشخص می‌کند. با این نگاه باید برویم به سمت تفسیرهای موضوعی قران با همان ضریب اهمیتی که منظومه معرفتی قرآن قرار داده است. باید حجاب جمود و تهجر و درک سنتی و ... را کنار گذاشت و با یک درک روزامد و با منطق خود قرآن به محضر قرآن رفت. هنوز معارف قرآن آنجور که باید بسط داده نشده است و همین باعث شده است معارف قرآن کاربردی نشود. خیلی جای کار در حوزه نظریه‌پردازی وجود دارد. همه این‌ها شد علم و تازه حلقه مفقوده واسط بین علم و عمل می‌شود مسئله! یکی از این حلقه‌های مفقوده می‌شود ایمان که تا ایمان راسخی وجود نداشته باشد، خبری از تحقق و عمل نخواهد بود.
اسدپور در جمع‌بندی بیانات خود گفت: اگر عقلانیت اجتماعی ما به سمت عقلانیت توحیدی در زیربنا و کرامت انسانی در روبنا باشد و عزمی برای پیشرفت وجود داشته باشد به قرآن بازگشت خواهیم کرد.
ذوالفقار نسب، استاد اهل سنت دانشگاه و رییس اندیشکده آینده پژوهی دینی در ادامه این نشست حول موضوع بازگشت به قرآن بیان کرد: بازگشت به قرآن مفهوم واحدی در سیر تحول و تطور تاریخی اسلام ندارد. در شبه قاره هند جریانی به عنوان قرآنیون شکل گرفت که پروژه‌های عمیقی هزینه کردند و جریاناتی حامی این نهضت بوده‌اند. بنده مقاله‌ای با عنوان قرآن محور وحدت اسلامی تألیف کردم و پایه‌ّای بازگشت به قرآن را در آن تبیین کردم. شخصیتی به نام محمد توفیق صدقی کتابی را القرآن هو وحدة تألیف کرد که شیوخ الازهر انتقاد کردند. جریان قرآن منهای سنت و قرآن منهای مذاهب یکی از مفاهیم است که شکست خورده است. فقه عبارت است از جزئیات و قابل کنار گذاشتن نیست. قرآن می‌تواند به عنوان اولویت قرار گیرد نه تنها منبع چون با تفاسیر مختلف مواجه می‌شویم و عملیاتی نیست. وقتی یک شیعه در محیط سنی رفت و سنی در محیط شیعه رفت باید تابع عرف آنجا باشد و این اسلام قرآنی است. امت اسلامی در تفسیر متون دینی خود به حواشی مبتلا شده است. امت اسلامی وقتی از نص قرآن فاصله گرفت کار خراب شد. قرآن باید در دل بنشیند و ایمان داشته باشیم. در امت اسلامی مذهب به جای دین نشسته است و هر کس مذهب خودش را دین می‌داند.
در ادامه نشست تقدیری از شهید مولوی عبدالواحد ریگی که در ۱۸ آذر ۱۴۰۱ بعد از بیانات انقلابی خود در ایام اغتشاشات ۱۴۰۱ به شهادت رسید، با حضور فرزندشان انجام شد. فرزند این شهید بزرگوار در معرفی پدر گفت: پدر، مرکز تخصصی قرآن امام حسین را در مسجد جامع امام حسین شهر خاش تشکیل داد و بیش از نیم قرن در راستای خدمات قرآنی تلاش کرد و حفاظ بسیار زیادی را تربیت کرد. دشمنان می‌خواستند نور او را خاموش کنند ولی به لطف خدا شاگردان ایشان خط مشی ایشان را بعد از شهادت ایشان ادامه دادند و شاهد رونق دو چندان فعالیت‌های قرآنی این مراکز هستیم.
خانم رحیمی از اساتید تدبر در قرآن با اشاره به این مطلب که ابتدا باید در مورد چیستی و چگونگی بازگشت به قرآن صحبت کرد، افزود: باید جایگاه قرآن در منظومه عقلایت دین را مشخص کنیم. به طور مثال عقل چه کارکردی دارد؟ قرآن دقیقا چه جایگاه و کارکردی دارد و ثقل اکبر بودنش به چه معناست؟ برای محوریت بخشی به قرآن معمولا از قرآن برای عرصه‌های مختلف محتواسازی داشته‌ایم! ولی مسئله این است که این سیاست منجر به بازگشت به قرآن نمی‌شود و نیاز به یک حرکت تحولی هستیم. آن حرکت تحولی برای بازگشت به قرآن عبارت است از توانمندسازی آحاد مردم برای فهم قرآن. به جای اینکه محتواهای قرآنی را به عنوان مانیفست ارائه دهیم باید کاری کنیم عموم مردم بتوانند قرآن را بفهمند. باید به نقطه‌ای برسیم که آحاد مردم به خصوص جوانان همه اندیشه‌ها را بتوانند با قرآن بسنجند.
خانم میرزاعلی، مدیر حوزه علمیه خواهران اهل سنت ام الابرار آق قلا صحبت‌های خود را با یک آسیب‌شناسی شروع کرد و افزود: ما نیازمند یک آسیب‌شناسی هستیم برای فهم این مطلب که چرا قرآن بر روی ما مثل اهل بیت و صحابه تأثیرگذار نیست؟ اکثر کوشش مسلمین در دوران ما بر روی تلاوت و رعایت قواعد تجویدی بوده و مسلمین بهره‌گیری از قرآن را رها کرده‌اند. وقت برای قرآن نمی‌گذاریم و به قرآن فرصت شکل دادن بینش ما را نداده‌ایم. قرآن کتاب هدایت و شفا و تغییر و اصلاح باید باشد.
وی افزود: مسلمانان در روزگاری در چنان اوجی بودیم که پادشاه انگلستان به خلیفه مسلمین نامه نوشت و گفت ما می‌خواهیم فرزندان‌مان را به دانشگاه‌های شما بفرستیم تا از دانش شما بهره‌مند شویم و ... ما باید به قرآن بازگردیم تا به آن اوج عزت برسیم.
مدیر حوزه علمیه خواهران ام الابرار آق قلا گفت: ما در شهر آق‌قلا در مجموعه ام الابرار در ۴ مؤسسه قرآنی در حال فعالیت‌های قرآنی هستیم و ۱۲۰۰طلبه و قرآن‌آموز داریم و یکی از کارهای بزرگ ما تأسیس مدرسه دبیرستان در یک فضای قرآنی هستیم.
محمد جمالی، استاد اهل سنت دانشگاه و عضو هیئت افتاء جنوب در تعریف بازگشت به قرآن گفت: بازگشت به قرآن یعنی پیاده‌کردن فرهنگ قرآن در زندگی فردی و اجتماعی! گام اول پیاده کردن قرآن در خودمان است. مردم به رفتار ما قرآنیون و دعوت‌کنندگان به قران نگاه می‌کنند و نه به آموزه‌های قرآن! گام دوم بصیرت‌افزایی است در خودمان و دیگران! باید به خطاب لقد کرمنا بنی آدم، توجه کنیم و رسالت اول‌مان را انسانیت و کرامت انسانی قرار دهیم. گام سوم این است فقه و اجتهاد برداشت‌های از قران است. اگر ما به اصل قرآن برگردیم و آن را محور قرار دهیم، نه متون فقهی گذشته را، این مصداق بازگشت به قرآن است.
خالد عزیزی، استاد اهل سنت دانشگاه در بیان علل ناکامی دنیای اسلامی گفت: بعد از جنگ جهانی دوم شرایط بدی نسبت به اسلامیون بوجود آمد. از شهید نواب تا شهید سیدقطب! بعد از پیروزی انقلاب صدام حسین خیلی از شخصیت‌های شیعی و سنی را مورد آزار قرار می‌دهد که مجبور به مهاجرت می‌شوند. یکی از شخصیت‌ها که به آلمان مهاجرت می‌کند بحث علل ناکامی دنیای اسلام را می‌گوید ما امتی هستیم که در نور خوابیده‌ایم ولی دیگران امتی هستند که در تاریکی بیدار هستند. عزیزان ما بهترین فرصت‌ها را داریم. کلمه مسلمان بهترین ظرفیت است ولی وقتی وارد جامعه می‌شویم می‌بینیم ضعف‌های بسیار زیادی داریم. ما از مراکش تا اندونزی با وجود تمامی ظرفیت‌ها فوق‌العاده آسیب‌پذیر شده‌ایم. دلیلش چیست؟ ما مشکل بصیرت را داریم. فرمود: علی بصیرة انا و من اتبعنی! شناخت دوست و دشمن یکی از حلقه‌های گم‌شده ماست. نبود اولویت‌ها و ضرورت‌ها همچنین! همیشه حکومت‌ها و دشمنان خارجی را علت مشکلات بیان نکنیم. ما نخبگان جه قدر توانسته‌ایم ضعف‌ها در حوزه بصیرت را بشناسیم. مردم منتظر اقدامات ما هستند.
وی افزود: اتفاقاتی که در پاییز سال گذشته افتاد بنده به عنوان یک کرد و آشنا با تحلیل‌های بیگانگان این را می‌گویم که نگاه منفی به مسئولان نامسئول بوده تا به کلیت نظام اسلامی. کاری کنیم نظام بیشتر از این به خاطر مسئولان ناآشنا با مسائل اجتماعی ضربه نخورد.
مهدی شکری، سرپرست طرح و برنامه سازمان دارالقرآن الکریم با اشاره به وصیت‌نامه سیاسی حضرت امام گفت: حضرت امام ظرفیت قرآن را برای جمع کردن بشریت و نه تنها مسلمین بیان می‌کنند. احیاگران تفکر دینی استراتژی بازگشت به قرآن را برای حل مسائل امت اسلامی بیان کرده‌اند. سبک زندگی خمیرمایه تمدن اسلامی است و رهبری در قدم اول اشاره کردند که باید آسیب‌شناسی کنیم. ما در جامعه با آسیب‌های زیادی روبرو هستیم مثل طلاق و ... ما گسست معناداری بین زندگی و قرآن حس می‌کنیم. باید ابتدا پایه‌های فرهنگی بازگشت به قرآن را ایجاد کنیم بعد صحبت از حل مسائل سیاسی اجتماعی با قرآن بزنیم. ما باید پل ارتباطی بین زندگی امروز مردم و قرآن ایجاد کنیم و نشان دهیم که قرآن کاربردی و اثرگذار است و جاودانگی و اعجاز معنوی قرآن را نشان دهیم. قرآن می‌تواند مشکلات جوامع اسلامی و انسانی را حل کند ولی راه بسیاری در پیش‌رو داریم و قدم اولش آسیب‌شناسی است.
سیدمحمد صادقیان، پژوهشگر قرآنی اهل سنت از گیلان گفت: این نشست با نام بازگشت به قرآن مطرح شده و به نظر بنده این نشست را باید در دو نشست مطرح می‌شد. ابتدا ماهیت و چیستی بازگشت به قرآن مطرح می‌شد تا در نشست بعدی راهکارهایی ارائه گردد. اینجا سازمان دارالقرآن الکریم است که ظرفیت‌های زیادی دارد و ما توقع‌مان از این سازمان بیشتر است. این سازمان می‌تواند کارهای مؤثرتری برای پژوهشگران و فعالین قرآنی شیعه و اهل سنت انجام دهد. مفهوم بازگشت به قرآن ذهن انسان را به سمت برخی تجدیدنظرطلبان و اصلاح‌طلبان دینی می‌برد ولی در دو سده اخیر برخی با همین نام اصطلاحاتی مثل قرآنیون وارد کردند و ضربات سهمگینی به اسلام وارد نمودند. ما این افراطیون را هم در تسنن داریم و هم در تشیع داریم و روز به روز این حرکت‌ها و شعاع تأثیرشان در حال افزایش است. مقابله با این جریان از عهده ما خارج است و سازمان دارالقرآن الکریم باید ورود کند. الحمدلله فعالین قرآنی زحمات زیادی کشیدند ولی جای کار زیاد است و سازمان باید با دید وسیع‌تری از همه ظرفیت‌ها از جمله ظرفیت اندیشمندان اهل سنت استفاده کنند.
سیدرضا قوامی از فعالین قرآنی شهرستان تالش گفت: در تالش هر دو مذهب با برادری کنار هم زندگی می‌کنند. در بازگشت به قرآن باید کف جامعه و امت اسلامی را پررنگ ببینیم. لازمه‌اش وجود شبکه‌ای به عنوان شبکه مؤسسات قرآن هستیم. ما باید بازتعریفی از این مؤسسات داشته باشیم. باید این مؤسسات برای مأموریت‌های جدید آماده شوند. مؤسسه ما وفاقی بین فعالان قرآنی شیعه و سنی ایجاد کرده است. برای بازگشت به قرآن باید زمینه انس با قرآن را در همه مخاطبین ایجاد کنیم. در بازتعریف از مؤسسات باید همه اقشار را دخیل بدانیم در انس با قرآن. سیاستگذاران ما به این موضوع کمتر توجه می‌کنند.
مولوی عبدالغنی موحد استاد دانشگاه مذاهب واحد زاهدان گفت: در این نشست راهکارهای بسیار ارزشمندی بیان شد. در دورانی که بسیاری از امت قرآن را کنار گذاشته‌اند تشکر می‌کنیم به خاطر برگزاری این جلسات. تمنا داریم این نشست‌ها افزایش پیدا کند زیرا که همگی متفق القول هستند که بازگشت به قرآن تنها راهکار است ولی مسأله در چگونگی و راهکارهای اجرایی است که نیازمند بحث و گفتگوی بسیار است. و گله دارم از اینکه زمان مناسبی در اختیار قرار داده نشده است. در بازگشت به قرآن باید از روش رحیمانه استفاده کنیم. فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک ... و همچنین سهل‌گیر و آسان‌گیر باشیم که خود قرآن فرمود وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِر. باید روش‌های آسانی برای فراگیری قرآن در دستور کار قرار دهیم.
وی ضمن تأکید بر مکتوب شدن نکات مطرح شده برای پیگیری در ادامه جلسه افزود: افزایش مؤسسات و خانه‌های قرآنی یک ضرورتی است در کنار افزایش معضلات و آسیب‌های اجتماعی! متأسفانه در راه‌اندازی مؤسسات شاهد برخورد سلیقه‌ای و تأخیرات زیاد هستیم که باید مورد توجه مسؤولین قرار گیرد. افزایش این جلسات باعث آشنایی و شناخت بهتر جمع از هم می‌شوند و باعث می‌شود این دوستان رابط سازمان در منطقه خودشان با کمترین هزینه شوند. ما در زیباشهر زاهدان یک مسجد و کانون فرهنگی و مرکز حفظ داریم و می‌خواهیم در کنارش مؤسسه قرآنی هم راه‌اندازی کنیم و از مسئولین درخواست داریم که با ما همراهی داشته باشند.
خواجه‌پیری در انتهای این جلسه با تأکید بر شبکه‌سازی و جبهه‌سازی گفت: در جامعه‌ای که نتوانند قرآن بخوانند چطور می‌خواهیم به قرآن بازگردیم؟ تا زمانی که معلمان ما توانایی قرائت قرآن ندارند نمی‌توان به قرآن بازگشت! فرض کنیم دولتی است که به قرآن اعتقادندارد، تکلیف ما چیست؟ مقام معظم رهبری می‌فرمایند دیگر کار فردی جواب نمی‌دهد جبهه کار می‌کند. ما هیچ جبهه‌ای نداریم. ما بین مؤسسات مردمی قرآنی و فعالین قرآنی هیچ جبهه و شبکه‌ای نداریم. ما بزرگ در دسترسی که تحت اشراف او کار قرآنی کنیم نداریم. حضرت آقا چراغ راه را بیان کردند. مشکلات را هم همه می‌دانیم. کار مفیدی انجام شد و آن کار اندیشه‌ورز بانوان است. پیشنهاد من این است که در مناطق تلفیقی از خواهران اندیشه‌ورز اهل سنت هم استفاده کنیم. اندیشه‌ورزان می‌خواهد روی مشکلات و ظرفیت استان در زمینه قرآنی فکر کنند و راه‌حل‌ها را برای رسیدن به نقطه مطلوب طرح کنند. در مناطق تلفیقی اندیشه‌ورزان برادر را هم راه بیاندازیم. باید قرآنیان در کشور شبکه منسجمی داشته باشند تا بتوانیم به قرآن بازگردیم. اگر جمعیت قرآنیون مطالبه به حقی در حوزه قرآن بکنند قطعا حاکمیت عم همراهی خواهد کرد و مشکل ما این است که چنین جبهه‌ای وجود ندارد. خوب است سال بعد که جلسه بعدی را برگزار می‌کنیم بیاییم بیان کنیم که چه کارهای عملیاتی اثرگذاری انجام دادیم.
حجت الاسلام تقی زاده رئیس دارالقرآن الکریم در انتها ضمن قدردانی از حضور همه مهمانان و بیان نکات ارزنده‌شان در نشست افزود: ما در اولین فرصت صورت جلسه را برای همه عزیزان ارسال خواهیم کرد و سؤالات اساسی را از عزیزان پیگیری خواهیم کرد. در این دو ساعت ابعاد مسئله بیان شد و راهکارها و پیشنهادات را در ادامه پیگیری خواهیم کرد.
وی افزود: حدود یک سالی است که سازمان دارالقرآن الکریم در فضای حمایت از فعالیت‌های قرآنی تلاش ویژه‌ای را در دستور کار قرار داده است. شبکه‌ای از مؤسسات تشکیل شده است. آزمون‌های تخصصی بزرگی در حال برگزاری است و ... در همه فعالیت‌های سازمان باید این رویکرد اشراب گردد. ما از عزیزان اهل سنت درخواست می‌کنیم که خودشان بیایند و کار قرآنی را مدیریت کنند و ما هم پشتیبانی کنیم. حداقل باید در سطح ملی یک هیئت اندیشه‌ورز قرآنی از برادران و خواهران اهل سنت تشکیل دهیم.
در ادامه یکی دیگر از مهمانان از برادران اهل سنت افزود: قرآن به ما اصول و ارکان را می دهد. ما در مذاهب اسلامی می توانیم اصول و مبانی مشترک را از قرآن بگیریم و جزئیات را از مذاهب بگیریم. ما باید اصول را حفظ کنیم و در جزئیات به همدیگر احترام بگذاریم. هیچ آیه‌ای از قرآن مؤمنان را توصیه و تشویق به دشمنی نمی‌کند. ما نباید فرق را دشمن خود قرار دهیم. ما باید برای جهانیان و برای مؤمنان به طریق اولی منشأ رحمت باشیم. ما از مسیر مذاهب با دین آشنا شده‌ایم و بعد با قرآن آشنا شده‌ایم. در حوزه بین‌الملل امروز دشمن مشترک همه مسلمانان یهود است که نیت و راه و عملکرد بدی دارند. تاکتیک یهود از ما منطقی‌تر است و از ما موفق‌تر است. آنان دشمنان خودشان را هم همراه خودشان کرده‌اند برای مقابله با ما ولی ما حتی با مسلمانان هم نمی‌توانیم همراهی کنیم. ما بیشتر علیه خودمان هستیم تا صهیونیست‌ها! زمانی که ما دست از اختلافات مذهبی بگذاریم به موفقیت و نصرت الهی خواهیم رسید.
خانم اسحاقی از دیگر فعالین قرآنی اهل سنت با اشاره به این نکته که برای بازگشت جامعه به قرآن در ابتدا باید محبوبیت قرآن را بالا ببریم افزود: امروز با نسلی روبرو هستیم که علاقه‌ای به قرآن نشان نمی‌دهد و شبهات ضد دین را باور می‌کند و دست به دست می‌چرخاند. ما باید برای این بحث برنامه‌ای دقیق پیاده کنیم. شبهات را جواب بگوییم. قرآن که نقطه وحدت است مورد هجوم قرار گرفته است. در خانه‌های قرآن با سؤالات متعددی از سمت جوانان و نوجوانان روبرو می‌شویم. پیشنهاد ما این است که از مدارس شروع کنیم. کلاس‌های برای رفع شبهات دانش‌آموزان قرار دهیم. بچه‌ها به راحتی صحبت کنند و شبهات را مطرح کنند و معلمان ما به خوبی پاسخ شبهات را بدهند. معلمان هم باید این توانایی را به دست بیاورند. باید معلمان قرآنی را ارتقاء دهیم و مورد آموزش تخصصی قرار دهیم. مورد دیگر این است که ما در فضای مجازی این شبهات را پاسخ دهیم. محتواهایی را با ظرفیت خود جوانان تولید کنیم. مسابقات ملی در همین راستا برای جوانان برگزار کنیم. مربیان مؤسسات قرآنی را هم باید ارتقاء دهیم و آموزش دهیم. همچنین از ظرفیت صداوسیما برای دفع شبهات ضد دین و قرآن و پیامبر استفاده کنیم. بحث بعدی این است که اگر خادمان قرآن خودشان آرامش دارند و حزن ندارند آن وقت تشویق می‌شوند که به سمت قرآن بیایند. درصدی از فاصله گرفتن مردم و جامعه از قرآن به خاطر فاصله خود قرآنیان از قرآن است. همچنان راه‌اندازی مؤسسات و خانه‌های قرآنی با موانع بزرگی مواجه است. ما ۸ ماه معطل انتقال مجوز از کردستان به کرج هستیم.
سوما ابراهیمی پژوهشگر قرآنی اهل سنت با معرفی کاربردی کردن قرآن در زندگی به عنوان محوری‌ترین مسئله در بازگشت به قرآن و حل مسائل جهان اسلام افزود: الگوهای دینی ما نتوانسته‌اند قرآن را در زندگی خودشان عملی کنند و این باعث دین‌گریزی به صورت گسترده در جامعه شده است. ما نیازمند یک احیای دوباره هستیم. در نظام عالم نیز ما به یک احیای دوباره می‌رسیم که به یک حیات در سطح بالا می‌رسیم. تا ما بر عمل متمرکز نشویم و بر حلقه مفقوده بین علم و عمل نائل نشویم موفق نخواهیم شد. خداوند ما را به سمت زندگی پر از صلح و حیات و سلامتی دعوت می‌کند و اگر این حیات نورانی را در زندگی الگوهای دینی نبینیم کار به جایی نمی‌بریم. بنده کتاب «قرآن و آگاهی» را در همین راستا تدوین کرده‌ام.
انتهای پیام/
